Mój pierwszy występ. Szkoła Muzyczna w Krynicy, 1981. Od piątego roku życia do dyplomu szkoły muzycznej I stopnia uczyła mnie gry na fortepianie oraz rytmiki cudowna pani Krystyna Jarząbek.
Mój pierwszy występ poza Szkołą: sala balowa Starego Domu Zdrojowego w Krynicy – miałam sześć lat. W tym wieku człowiek nie ma jeszcze tremy.
Każdy z nas musiał czasami zagrać „na żądanie” – w tym wypadku zagrałam dla mojej cioci z Londynu. Dostałam wówczas moje pierwsze wynagrodzenie za koncert – i to w dodatku w obcej walucie!
Mój pierwszy konkurs: wojewódzki konkurs bachowski w Nowym Sączu, rok 1984. Wystąpiłam w moich nowych lakierkach.
Pod koniec szkoły muzycznej I stopnia w Krynicy. Autorką mojej sukienki oraz fryzury była moja mama, która chodziła ze mną na wszystkie lekcje fortepianu – od pierwszej do ostatniej. Tu zamiast fortepianu – pianino Calisia, najlepszy instrument, jakim dysponowała Państwowa Szkoła Muzyczna I st. w Krynicy w tamtych latach.
Podczas studiów w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, rok 1997. Sala 212 w Akademii Muzycznej w Katowicach. Tam przez sześć lat uczyłam się pod kierunkiem ś.p. prof. Moniki Sikorskiej-Wojtachy. Tam też najczęściej ćwiczyłam.
Z prof. Monika Sikorską-Wojtachą, która prowadziła mnie przez klasę maturalną i całe studia w Akademii Muzycznej w Katowicach. Wiele Jej zawdzięczam. Na zdjęciu jestem świeżo po zagraniu recitalu dyplomowego. Zagrałam Sonatę h-moll op. 58 oraz Mazurki op. 59 Chopina.
To prawdopodobnie ostatnie moje zdjęcie z Profesor Moniką Sikorską-Wojtachą. Potrafiła być ciepła i serdeczna. Pani Profesor zmarła 26 października 2016 roku.
V Koncert Es-dur L. van Beethovena. Zagrałam go „w nagrodę” na zakończenie studiów w Akademii Muzycznej w czerwcu 1999 roku. Towarzyszyła mi Orkiestra Filharmonii Śląskiej, dyrygował Szymon Bywalec – był to jego koncert dyplomowy.
Z profesorem Andrzejem Jasińskim w roku 1999. Przyjmuję gratulacje od Profesora, z którym rok wcześniej byłam na wyjeździe artystycznym do Mołdawii, zleconym przez Ministerstwo Kultury i Sztuki.
Koncert ze skrzypkiem Emanuelem Kamilem Drzyzgułą, z którym grałam od 15 roku życia. Na zdjęciu jest rok 2000, skończyliśmy studia – ja w Katowicach, Kamil w Wiedniu, występujemy w Pałacu Herbsta w Łodzi. Graliśmy Sonatę Debussy’ego i – oczywiście – kilka utworów Szymanowskiego.
Po recitalu w zamku Nöthnitz, Drezno 2000. Seria koncertów w Niemczech dzięki mojemu wspaniałemu profesorowi, który uczył mnie podczas studiów podyplomowych, Wojciechowi Świtale. Organizacja koncertów: Jan Granat, Konsul Generalny RP w Lipsku.
Po recitalu w Muzeum/Domu Karola Szymanowskiego – Willa Atma, 2000.
