Dyskografia

Barbara Karaśkiewicz i Michał Rot grają w wysublimowany sposób I i II Suitę na dwa fortepiany z dominacją wspaniałego stylu romantycznego, rzadko słyszaną w dzisiejszych czasach bezduszną grą niektórych dzisiejszych supergwiazd pianistyki.
W ten sam sposób niezwykle utalentowani członkowie Huberman Piano Trio powołali do życia Trio elegijne nr 1 g-moll oraz Elegię z Pięciu utworów fantastycznych op. 3 i znaną Wokalizę. 

—Rafael de Acha


Niniejsza płyta jest hołdem złożonym osobie Bronisława Hubermana – wielkiego skrzypka, humanisty, polityka, filantropa, piewcy pokoju i jedności europejskiej, zasłużonego dla wielu prześladowanych muzyków żydowskich założyciela The Palestine Orchestra. Została nagrana we wrześniu 2019 roku jako dzieło artystyczne stanowiące całość z pracą doktorską zatytułowaną Bronisław Huberman – analiza estetyki gry wielkiego wirtuoza skrzypiec na podstawie nagrań, opracowań oraz transkrypcji jego autorstwa pióra Magdaleny Ziarkowskiej-Kołackiej. Najsilniejszą motywacją do jej stworzenia była potrzeba ocalenia od zapomnienia tego genialnego wiolinisty, o którym w Polsce mówi się wciąż zbyt mało, a którego działalność muzyczna i społeczna jest godnym do naśladowania przykładem.

 


 

FANFARE:
To wspaniale wykonany recital muzyki kameralnej konserwatywnego stylistycznie, ale bardzo oryginalnego tria polskich kompozytorów—Peter Burwasser
AMERICAN RECORD GUIDE:
Najbardziej znanym utworem jest tu utwór Szymanowskiego. To jedno z najlepszych jego wykonań, jakie słyszałem. Dobre brzmienie.
—Joseph Magil
RUCH MUZYCZNY:
Byłem zachwycony… interpretacja emanuje zrozumieniem i retoryczną głębią.
—Marcin Majchrowski

MUSICWEB INTERNATIONAL:
Troje wybitnych wykonawców zmierzyło się z trzema świetnymi utworami. Prawdziwa okazja, aby móc usłyszeć te utwory wykonane na najwyższym poziomie. Wykonanie jest wspaniałe i aż trudno uwierzyć, że można by je było udoskonalić, a wspomaga je genialny sposób nagrania.
—Gary Higginson
MUSICWEB INTERNATIONAL
To wartościowe wykonanie trzech ważnych polskich dzieł kameralnych z pewnością rozbawi i wzruszy słuchacza.
—John France


Barbara Karaśkiewicz łączy w sobie wirtuozerię i wyrazistość interpretacyjną, będąc niemal idealną wykonawczynią zapierających dech w piersiach dzieł Szymanowskiego. Pani Karaśkiewicz wkłada w każdy utwór jasność i pasję, dysponuje prawdziwie lirycznym i jednocześnie  dramatycznym dotykiem, który jest tak potrzebny dla żywej interpretacji tego niezwykle ekspresyjnego kompozytora. Efektem końcowym jest bardzo udane spotkanie pianisty i kompozytora. Trudno byłoby mi wyobrazić sobie lepszą płytę, która ukazuje nam wszystko, co czyni muzykę fortepianową Szymanowskiego ważnym i poruszająco żywą.

Grego Edwards Gapplegate Classical Modern Music Review

W tej muzyce recitale Piotra Anderszewskiego i Marc-Andre Hamelin należą do najlepszych, również Martin Roscoe daje nam znakomite występy. Oto jednak kolejny wspaniały recital. Dodatkową atrakcją jest pluszowa pełnia dźwięku.

Alan Becker American Record Guide

Urodzona w Polsce pianistka Barbara Karaśkiewicz gra te cztery cykle z wielkim zrozumieniem, techniczną pewnością i umiejętnościami interpretatorskimi. Płyta stanowi znakomite wprowadzenie do muzyki fortepianowej Karola Szymanowskiego.

John France MusicWeb International

Muszę od razu powiedzieć, że Barbara Karaśkiewicz zdaje się znać Szymanowskiego i jego język od wielu lat i czytając jej biografię jasne jest, że zaczęła grać tę muzykę, gdy miała zaledwie piętnaście lat. Wzięła też udział w Konkursie im. Karola Szymanowskiego. 

Gary Higginson MusicWeb International

Barbara Karaśkiewicz jest w mojej ocenie wyjątkową interpretatorką dzieł Karola Szymanowskiego. Dysponując nienaganną techniką, pięknym dźwiękiem, grając z dużym rozmachem i swobodą, realizując własne wizje artystyczne, stara się jednocześnie skupić na możliwie wiernym oddaniu intencji kompozytora. Jestem pod miłym wrażeniem wykonania przez Panią Karaśkiewicz Masek op. 34 Szymanowskiego. Absolutna kontrola płaszczyzn i planów w tak skomplikowanej materii muzycznej świadczy o gruntownej wiedzy, połączonej z talentem i rzetelnością, wolnej od popisywania się swoimi łatwościami technicznymi.

prof. Bogumił Nowicki

…jest pianistką posiadającą bardzo dobry warsztat, , który umożliwia jej swobodę w realizacji celów interpretacyjnych. Jest przekonująca w ekspresji, gra z głębokim zrozumieniem zmieniającej się stylistyki prezentowanych utworów, od stricte romantycznej w Preludiach
po niemal modernistyczną w Mazurkach. Jej gra jest z jednej strony pełna pasji i uwielbienia, z drugiej zaś świadoma i pełna kontroli.
To przekłada się na różnorodne i klarowne brzmienie instrumentu, który nie kryje przed nią żadnych tajemnic. Dobór temp jest bardzo indywidualny, co niewątpliwie wpływa na bardzo osobisty ton wypowiedzi. Głęboka wiedza, jaką pianistka posiada pracując przez 25 lat nad utworami Szymanowskiego sprawia, że nie mamy wątpliwości co do wysokiej jakości zaprezentowanego dzieła.

prof. Bogdan Kułakowski

Ciepłe, łagodne, pozbawione ostrości brzmienie, bardzo dobrze dobrana pedalizacja, a nade wszystko aura romantyczności
nie popadającej w czułostkowość spajają i homogenizują ten interesująco zinterpretowany przez Barbarę Karaśkiewicz cykl
(odn. Preludiów op. 1)

prof. dr hab. Bogusław Rottermund

 


Jeden z najbardziej błyskotliwych następców gatunków romantycznych spopularyzowanych przez Chopina. Nieznana poza Polską muzyka Romana Statkowskiego pełna jest iskrzącej energii, rytmicznej witalności i mnóstwa wspaniałych melodii. Polska pianistka Barbara Karaśkiewicz wprowadza wspaniałą technikę do błyszczących szybkich pasaży i jest jej idealnym interpretatorem.

John Pitt New Classics

Nawet najkrótsze spotkanie z tymi utworami fortepianowymi udowodni, że reklama wydawnicza tej płyty nie jest przesadą. [Statkowski] to jeszcze jeden z wielu „zapomnianych” kompozytorów, którzy zasługują na ponowne odkrycie. Praktycznie wszystkie te utwory są atrakcyjne, post-romantyczne i nasycone liryzmem, poezją i szlachetną delikatnością. Są pięknie zagrane.

John France MusicWeb International

Zabawny i żywy zbiór muzyki fortepianowej. Ma w sobie prawdziwe poczucie energii. Byliśmy trochę zaskoczeni, słuchając tej muzyki z większą uwagą, zważywszy na to, jak jest skomplikowana. Polska pianistka Barbara Karaśkiewicz obroniła muzykę swojego rodaka. 

Jeremy Condliffe The Chronicle

Melodia jest zawsze na pierwszym planie i choć znajdziemy tutaj liryzm, są momenty ekscytującego rozmachu. Nie ma tzw. „lania wody” i marnowania czasu. Różnorodność tej  muzyki przyciąga uwagę; zawsze dzieje się coś nowego. Toccata op. 33 jest imponująca i wymaga pianisty z chłodną głową i mocnymi palcami; jest po prostu wspaniała. Sześć Preludiów op. 37 to rozkosz. Wymagają prawdziwych umiejętności od wykonawczyni, która jest doskonała. 

David C F Wright Wrightmusic

Statkowski to bardzo pomysłowy kompozytor. Interpretacja wykonawczyni jest płynna i subtelna, doskonale odzwierciedlając jej różnorodne nastroje.

Remy Franck Pizzicato Luxembourg

Jest to cenne nowe wydanie muzyczne, które zasługuje na wysłuchanie. Nagranie jest zbliżone i szczegółowe, z pięknym dźwiękiem fortepianu. Broszura jest zgodna z wysokimi standardami Divine Art ze znakomitymi książeczkowymi informacjami autorstwa Barbary Karaśkiewicz.

Bruce Reader The Classical Reviewerr

To muzyka o niezwykłej wrażliwości, pięknie napisana na fortepian. Bardzo się cieszę, że polska pianistka Barbara Karaśkiewicz, która gra tę muzykę znakomicie, nagrała jego wyborną muzykę fortepianową.

Elaine Fine Expedition Audio

 


Barbara Karaskiewicz gra te utwory z pewnością techniczną, żywotnością rytmiczną i opanowaniem. Różnicuje i wspaniale charakteryzuje. Dodała nawet własne ozdobniki – bez wątpienia za zgodą kompozytora – w niektórych utworach cyklu Circe.

Jonathan Woolf (MusicWeb International)


Druga płyta z utworami Romana Statkowskiego w nagraniu Barbary Karaśkiewicz, absolwentki Akademii Muzycznej w Katowicach, budzi – podobnie jak pierwsza – najwyższe uznanie.
A może Statkowski prześcignął Paderewskiego? Słuchając trzech Oberków w wykonaniu Barbary Karaśkiewicz, nie sposób pozbyć się takiej myśli. Pianistka opanowała bowiem rzadko spotykaną w Polsce sztukę precyzyjnego, krągłego i wyrazowo znaczącego artykułowania dźwięków. Jeśli dodamy, że instrumentalna biegłość w pełni upoważnia ją do wykonywania kompozycji pisanych przez wirtuozów, a naturalną muzykalnością, płynącą z pieśniowego traktowania fraz i agogicznej swobody, potrafi ona tchnąć ducha w nuty wszelakie, okaże się, że oto mamy płytę z zapomnianą muzyką polską, która – po pierwsze – jest bez wątpienia warta przypomnienia, po drugie – dostarcza wielu wzruszeń, nawet wtedy, gdy dla dzisiejszego ucha staje się nadozdobna lub zbyt natarczywie podąża śladami Chopina. Karaśkiewicz interpretuje ją znakomicie.

Kacper Miklaszewski Ruch Muzyczny 

Ta wytwórnia specjalizuje się w unikatowej polskiej muzyce fortepianowej w wykonaniu kilku znakomitych polskich pianistów, a taką artystką jest Barbara Karaśkiewicz. Wykonania są pełne czułości, bujne, z pełnym zrozumieniem dla muzycznej frazy.

Dennis E. Ferrara

 


Utwory zarejestrowane na płycie to prawdziwe perełki, arcydzieła „par excellence”. Artystka eksponuje te walory dbając o narrację i spójną formę. Wykonuje wszystkie utwory błyskotliwie, z fantazją i – właściwym dla nich – rozmachem. Dzieła te dają możliwość wirtuozowskiego popisu pianiście, z którego Barbara Karaśkiewicz szeroko korzysta, wykazując się nienagannym warsztatem i muzykalnością. Gra wszystkie miniatury z wdziękiem, kiedy trzeba także z elegancją, zgrabnie i z polotem.  Płyta zasługuje na najwyższe uznanie.

Marcin T. Łukaszewski Muzyka 21